Rozdział 5: " Przepraszam, że mówię ci to przez telefon, ale poszłabyś ze mną? "

Zeszłam nieśmiałe na dół. Nie wiedziałam jak mam się zachowywać. 

- Potrzebujesz czegoś? - Zaczepił mnie chłopak w koszuli w kratę. - Jestem Liam. - Uśmiechnął się. 

- Miło mi. Nie niczego mi nie potrzeba. 

- Chodź z nami pooglądać telewizje. - Złapał mnie za rękę i zaprowadził do salonu. - Panowie. Roxana poogląda z nami. 

- Okey. - Odpowiedzieli równocześnie. 

- Nie wiem gdzie Horan znajduje takie ślicznotki. - Stwierdził Harry. Już mniej wiecej zapamiętuje ich imiona. 

- Co oglądacie? - Próbowałam zmienić temat. 

- Jakieś bzdury. - Podsumował Zayn. 

- Też lubie czasami pogapić się bez celu w ekran. - Zaśmiałam się. Przez kolejne 20 minut oglądałam z chłopakami telewizje. Niall długo nie wracał. Zaczynałam się martwić. Moje rozmyślenia przerwał huk dobiegający z holu. Razem z chłopakami pobiegliśmy w to miejsce. Zobaczyłam Nialla z rozciętą wargą. 

- Mój Boże Niall! Co się stało?! - Krzyczałam. 

- Stary. Kto cię tak załatwił. 

- Nikt. - Burknął Niebieskooki. Ominął nas i razem z walizką wszedł po schodach do góry. Odrazu pobiegłam za nim. Zamknęłam drzwi od pokoju. 

- Niall. To Martin tak?!

- Był u ciebie. 

- Cholera. Co się tam stało?!

- Zaczął mowić, żebym na ciebie uważał bo jesteś zwykłą szmatą. Nie wytrzymałem i uderzyłem go a on mi oddał. - Blondyn odwrócił wzrok. Nic nie odpowiedziałam tylko poszłam do łazienki. Zmyłam makijaż wzięłam prysznic i przebrałam sie w piżamy. Wyszłam z łazienki. Po mnie wszedł Niall. Po 20 minutach siedzieliśmy oboje na łożku. 

- Jutro idziesz na policję i składasz na niego skargę. Rozumiesz? - Spojrzał na mnie całkiem poważnie. 

- Nie...

- Tak. Jak nie ty to ja to zrobię. On nie może się nad tobą znęcać. 

- Niall. Zostaw to. Proszę. 

- Nie. Nie zostawię tego tak. - Przytulił mnie. Przykryłam się kołdrą i w jednej chwili zasnęłam. 

**** następnego dnia ****

Obudziłam się. W domu już nikogo nie było. Wszyscy pojechali do studia. Była godzina 9:30. Wstałam i ruszyłam do łazienki. Zrobiłam poranną toaletę i postanowiłam, że ładnie się ubiorę. Tak dla siebie. Jest bardzo ciepło jak na Londyn więc ubiorę sukienkę i buty na obcasie. W koncu zdecydowałam się na to:

Wtedy zadzwonił mi telefon. Odrazu podbiegłam do stolika na którym leżał. Dzwonił Niall. 

- Halo?

- Roxy? Wszystko w porządku. 

- Tak. Wszystko jest dobrze. 

- To ok. Słuchaj dzwonię do ciebie bo menager powiedział nam, że dzisiaj o 20 jest jakaś impreza. Mają być na niej dziennikarze. Przepraszam, że mówię ci to przez telefon, ale poszłabyś ze mną?

- Nie ma sprawy. - Uśmiechnęłam się sama do siebie. 

- To fajnie. My będziemy w domu kolo 17. Trzymaj sie. 

- Pa. - Rozłączyłam się. Postanowiłam, że zadzwonię do Mii i wszystko jej opowiem...

**** wieczorem ****

Zaczęłam przygotowywać się do imprezy. Zresztą jak każdy w tym domu. Muszę pięknie wyglądać. Ubrałam się w to:

Zrobiłam mocny makijaż i dumnie wyszłam z łazienki. Niall był już ubrany. Miał na sobie to:

- Ślicznie wyglądasz. - Uśmiechnął się. 

- Dziękuje. Tylko ten opatrunek. - Wskazałam na wielki opatrunek na całej długości mojej lewej ręki. 

- Nie przejmuj się nim. Idziemy. - Wziął mnie za rękę i zeszliśmy po schodach na dół.  Zapowiada się ciekawy wieczór...

-----------

Noi kolejny rozdział. Nie wiem nie lubie pisac opisów. Haha powiem jedno. Usia, nie moge sie doczekać niedzieli <3