Rozdział 4: "Roxana. To wygląda tragicznie. Musi to zobaczyć lekarz."

Stał i patrzył się na mnie. Nie wiedziałam co mam robić. Uciekać czy nie. Odwróciłam się i pędem ruszyłam w kierunku drzwi. Jednak od był szybszy. Złapał mnie za rękę i przyciągnął do siebie. 

- Gdzie uciekasz? - Zapytał przystawiając mi nóż do gardła. 

- Nie uciekam. - Szepnęłam wystraszona. Martin odłożył nóż. Zaczął całować. Nie chciałam. Wyrywałam się. 

- Zostaw mnie! - Krzyknęłam. Ale on nie przestawał. - Zostaw mnie bo zacznę krzyczeć. - Martin z powrotem złapał za nóż. 

- Dalej masz zamiar krzyczeć? - Przejechał mi po ręce ostrym nożem. Z ręki jak strumień zaczęła sączyć się krew. 

- Ałaaa! - Pisnęłam z bólu. 

- Prześpisz się ze mną a nic ci się nie stanie. 

- Nie! Nie zrobie tego! - Dalej Wyrywałam się. 

- Nie? - Po raz kolejny przejechał mi nożem po ręce. Nie mogłam wytrzymać tego bólu. Resztki siły włożyłam w to aby go kopnąć. Udało się. Trafiłam w czułe miejsce. Gdy Martin upadł na kolana ja z pośpiechem wybiegłam na zewnątrz. Nie wiem jakim cudem ale wpadłam na Bondyna. Spojrzałam na niego zdziwioną minę, Ominęłam go i pobiegłam dalej. 

- Roxy! Zaczekaj! - Horan pobiegł za mną. Dogonił mnie i przyciągnął do siebie. - Co się stało?! - Zapytał ze zmartwieniem a jednocześnie zdenerwowaniem. Podwinęłam rękaw bluzy aby pokazać mu rany. 

- Jasna cholera! - Krzyknął. - Chodź ze mną. - Pociągnął mnie za rękę. Chwile później byliśmy chyba u niego w domu. Zza ściany wyskoczyło 4 chłopaków. 

- Uuu Niall jaką ślicznotkę przyprowadziłeś. - Powiedział chłopak w bluzce w paski. 

- Nie teraz. - Burknął Nialler i pociągnął mnie za rękę do swojego pokoju. - Usiądź. - Wskazał na łóżko. 

Sam wygrzebał z szafy apteczkę i zaczął opatrzać moje rany. Wyłam z bólu. - Roxana. To wygląda tragicznie. Musi to zobaczyć lekarz. 

- Nie. 

- Nie ma nie. Jedziemy. - Wziął mnie na ręce i zniósł po schodach.

- A wy gdzie się wybieracie? - Zapytał chłopak z burzą loków na głowie. 

- Harry proszę cię. Nie teraz. - Harry. Wnioskuje, że tak miał on na imię. Niall zaniósł mnie do auta i pojechaliśmy. Po 10 minutach byliśmy w szpitalu. Niall zaprowadził mnie do środka. 

- Siadaj. Ja idę cie zarejestrować. - Wskazał na szpitalne krzesło a sam poszedł do recepcji. Po chwili wrócił. 

- Nie może tak dalej być. - Powiedział. - Narazie zamieszkasz u mnie. - Stwierdził. Zszkowała mnie jego decyzja...

- Nie chce wam się narzucać. 

- Nie narzucasz. Martwię się o ciebie. Ja jutro z chłopakami od 7 do 17 jestem w studiu więc w domu bedziesz sama ale nie martw się. Odrazu po pracy do ciebie przyjadę. 

- Niall. Nie trzeba. 

- Trzeba. - W tej chwili moje nazwisko wywołano. Zrobili mi opatrunek i wróciliśmy do Nialla. Weszliśmy do domu. 

- Chłopcy! Od dzisiaj Roxy z nami mieszka!

- Ulala Nialler. - Powiedział mulat. 

- Zayn. Błagam cie. Roxy. To jest Zayn, Liam, Louis a to Harry. - Wszyscy mi pomachali. 

- Miło mi was poznać. - Przytuliłam każdego. Niall zrobił herbatę. 

- Chłopcy. Zabieram ją wam. - Zaśmiał się. Razem z Niallerem udałam się z Horanem do jego pokoju. Niall postawił herbaty na stoliku. 

- Hmmm. - Zamyślił się. - Ty bedziesz spać na łożku a ja na podłodze. 

- Nie. Śpij na łożku. 

- Nie będzie ci to przeszkadzać?

- Nie. Jasne, że nie. 

- Słuchaj. Zaraz pojade po twoje rzeczy a ty tu zostań z chłopakami. Będe za chwile. 

- Uważaj na siebie. Martin może być w domu. 

- Nic się nie martw. Zaraz będe. Czuj się jak u siebie. - Uśmiechnął się i zniknął za drzwiami pokoju...

----------

Przychodzę do was z 4 rozdziałem! Mam nadzieje ze wam sie spodoba.